Fundacja Wolne Społeczeństwo wzywa Prokuraturę do niezwłocznego wszczęcia postępowania karnego w sprawie ukrycia zarzutów przeciwko ważności wyborów parlamentarnych w 2019 r., niezgodnego z prawem powołania sędziów, bezprawnej obsady sądów, niezgodnego z prawem powołania Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego w osobie Małgorzaty Gersdorf i niezgodnego z prawem pełnienia funkcji Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, oraz niezwołania Zgromadzenia Ogólnego Sędziów Sądu Najwyższego przez M. Gersdorf.
Bezprawnie sprawująca funkcję sędziowską M. Gersdorf, sprawując jednocześnie funkcję Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, dopuściła się przestępstwa niedopełnienia obowiązków i przekroczenia uprawnień funkcjonariusza publicznego poprzez niezgodne z prawem sprawowanie urzędów oraz ukrycie przed obywatelami i organizacją społeczną, Fundacją Wolne Społeczeństwo, orzeczeń w sprawie ważności wyborów, jak również poprzez niezwołanie “ze względu na koronawirus” Zgromadzenia Ogólnego Sędziów Sądu Najwyższego i umożliwienie tym niezgodnego z art. 183 ust. 3 Konstytucji powołania “na chwilę, dla przeprowadzenia wyborów” Kamila Zaradkiewicza do sprawowania funkcji Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego.
Argumentacja M. Gersdorf przedstawiona na uzasadnienie odmowy dostępu do orzeczeń w sprawie ważności wyborów parlamentarnych w 2019 r. nie ma podstawy prawnej. Prawo dostępu do informacji publicznej byłoby nieegzekwowalne, gdyby przyjąć za wnioskiem M. Gersdorf, że bez określenia i wykazania konieczności przetworzenia informacji oraz bez określenia czynności przetwarzania i bez umożliwienia pokrycia kosztu przetworzenia informacji wolno odmawiać dostępu do informacji publicznej zawartej w gotowych dokumentach, ponieważ w braku ustawowej definicji “przetwarzania” można by za M. Gersdorf twierdzić nawet, że przetwarzaniem jest udostępnienie jednego gotowego dokumentu, jako że jest ono “sporządzeniem zbioru orzeczeń” jednoelementowego. M. Gersdorf powołana wbrew prawu na stanowisko sędziowskie z woli partyjnych polityków przeprowadza umyślny, bezpośredni i niewyszukany zarazem atak na demokrację, przeciwko organizacji występujące w swej zwykłej działalności o ochronę dziecka i rodziny w sprawach międzynarodowych, wymagającą także kontroli obsady stanowisk w Parlamencie Europejskim. W związku z bezprawnym objęciem stanowiska sędziego powinny takie działania skutkować odpowiedzialnością karną.
Popełnienie oszustwa w obsadzie urzędu sędziowskiego lub stanowiska sądowego dla korzyści osobistych przez “sędziego” Sądu Najwyższego we współdziałaniu z politykami stanowi czyn o najwyższej szkodliwości społecznej w państwie opartym o normy demokracji i praworządności.